http://www.youtube.com/watch?v=5MqAG2ULILU

Όταν θα τελειώσει ξαφνικά το καλοκαίρι
όταν θα 'χω φύγει μακριά σε κάποιο αστέρι
τίποτα να μη φοβάσαι να με θυμάσαι
γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

Όταν θα χαθούν οι αγάπες κι οι φιλίες
όταν θα με βλέπεις στις παλιές φωτογραφίες
τις βραδιές που δεν κοιμάσαι να με θυμάσαι
γιατ'ι σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

Όταν θα κοιτάς την άδεια θέση στο τραπέζι
όταν θα ακούσεις το τραγούδι αυτό να παίζει
μη δακρύζεις μη λυπάσαι να με θυμάσαι
γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

που ξέρεις ; ..μπορεί..

http://www.youtube.com/watch?v=Ls2bo2h0fz8

Μου έχεις τάξει μια εκδρομή
μα είναι για μας η κάθε μέρα βροχή
μ' έχει κουράσει αυτή η διαδρομή
ένα τοπίο όλο όχι και μη.....

 pws omws na mhn klais...?

And then she'd say it's OK I got lost on the way
But I'm a Supergirl and Supergirls don't cry
And she'd say it's allright I got home late last night
But I'm a Supergirl and Supergirls just fly
Then she'd shout down the line tell me she's got no more time
Cause she's a Supergirl and Supergirls don't cry



http://www.youtube.com/watch?v=vDB8AqFdk1s&feature=related

gia tin dim..pou feugei. !!

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

 

βροχη...

Όταν ήμουνα μικρός
Μες στα κύματα δε μ' ένοιαζε
Αν ο κόσμος είναι απλός
Ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε
Διαμαντένιος ο ουρανός
Τ' άστρα στα μάτια της γυαλίζανε
Διαμαντένιος ουρανός
Κάτι φωνές μου ψιθυρίζανε.....

να χα9εις...

......Είτε είναι πρωϊ,είτε βράδυ.Να χαθείς.Στα όμορφα,στα αληθινά,στης αγάπης τον χώρο κ τον χρόνο...Για να σε βρεις κ πίσω μη γυρίσεις....

μοναξιά!

Να κάθεται εκεί, μονάχη μες στην παρέα των έξι και ν’ αναρωτιέται:«Τι γυρεύω εγώ εδώ;»Οι γύρω της σκιές, οι φωνές απόηχοι, η μοναξιά του πλήθους να την πνίγει.Όλοι να μιλάνε, εκείνη να διαβάζει.Όλοι να μιλάνε, εκείνη να ακούει.Ίσως να ζει μέσα στο κεφάλι της, οι άλλοι, όμως, είναι υδροκέφαλοι.Όχι, δεν το λέει εκείνη αυτό, εγώ το λέω.Στο πρόσωπό της είναι ζωγραφισμένη η καλοσύνη,αυτή ντε, που θα χαθεί στο πέρασμα του χρόνου,στη μοχθηρία του κόσμου.Κάτι σκιάζει της που και που το βλέμμα,κι άλλοτε ανοίγει διάπλατα τα μάτια,λες κι αντικρίζει ένα θαύμα.Χαμένη στο αλλού, κι όμως εδώ,συνένοχη στης καθημέρας την αφόρητη πλήξη.«Αχ, και νάταν όλα αλλιώς,» σκέφτεται.«Αχ, και νάμουν αλλιώς».Αλλά, δεν είναι. Κι έτσι βιώνει κι αυτή τους μικρούς της θανάτους,αναπολώντας μια μελλοντική ζωή.Ο ήλιος έξω λάμπει, μέσα της σκοτεινιάζει.Χαμογελά.Πικρά!Ίσως αύριο όλα να είν’ αλλιώτικα.Ίσως να είναι καλύτερα.Ίσως…

....

δεν με νοιάζει με ποιον ακούς, απόψε, αυτό το τραγούδι....

αν σε τρομαζει τ΄αγγιγμα....

9α σε κοιτω μοναχα..φτανει εσυ να μην πονας...!! Π !

σαν μερα καλοκαιρι να σαι παντα κοντα μου..!!

Σαν μέρα καλοκαιρινή μέσα στο καταχείμωνο ήρθες
πήρες μακριά μου όλες τις πίκρες τις λύπες
μες`την καρδιά σου έχεις όμορφα όνειρα
και ευτυχώς όχι από τ`άλλα τ`άσχημα και τα παμπόνηρα!!

δροσιά μου πρωινή που μου χαιδεύεις το πρόσωπο
στα σκουριασμένα μου γρανάζια έδωσες χρώμα χρυσωπό
έλιωσες με τη μια του πάγου μου τ`ασχημοχάραχτα
κι`απ`το κρασί μού`δωσες που λαχτάραγα,,δε ντύνεις την καρδιά μου μ`άλλα ρούχα και γουστάρω
κι`ούτε σε νοιάζει τι ήμουνα και τι καπνό φουμάρω
μ`αρέσει να ξυπνάω πλάι σου κάθε πρωί
και που τη σπάς στο χειμώνα σαν μέρα καλοκαιρινή!!


Σαν μέρα καλοκαιρινή θέλω να μ`έχεις στην καρδιά σου
όχι κατάρα μα ευχή να είμαι εγώ στα όνειρά σου
και τους χειμώνες που θα`ρθούν θα τους κρατήσω μακρυά σου
σαν μέρα καλοκαιρινή σαν μέρα καλοκαιρινή!!

Σαν μέρα καλοκαιρινή ζέστανε το χειμώνα μου
λευκό σύννεφο στείλε στο γκρίζο της εικόνας μου
κι`εγώ θα κλέψω από τη δύση χρώματα να σε στολίσω
και νερό απ`την αθάνατη πηγή να σε ποτίσω

πάντα να`σαι κοντά μου μέρα μου καλοκαιρινή
πάντα να σαι κοντά μου μέρα μου γιορτινή
πάντα να παίρνω μυρωδιές απ`τα παρθένα σου δάση
για να μου φαίνεται όμορφη τούτη η άσχημη πλάση


δώσε μου λίγο απ`τη γλυκιά σου πνοή να συνεχίσω
και το γόρδιο δεσμό της καρδιάς σου θα τον λύσω
αρκεί να με κοιμίζεις μ`αυτή τη φωνή
κ να τη σπας στο χειμώνα σαν μέρα καλοκαιρινή!!

Τι είναι η αιωνιότητα ;

... Αυτή τη στιγμή που σου ψιθύρισα σ' αγαπώ.

χαστουκια ζωης.....΄!!!

Βαρέθηκα τη συννεφιά.
Έρχεται και κάθεται πάνω στη ψυχή σου και τη μαυρίζει.
Μερικές φορές είμαστε τόσο μικροί για αυτό το κόσμο.
Τόσο λίγοί.
Λίγοι στη ψυχή. Λίγοι στη ζωή.
Την αφήνουμε να περνά από μπροστά μας και γεμίζουμε σύννεφα τον ουρανό μας.

Είναι σαν να στεκόμαστε στο σταθμό ώρες, μήνες, χρόνια...
Το τρένα περνούν... και εμείς μένουμε στο σταθμό.
Όχι κανείς δε μας απαγόρευσε να μπούμε στο τρένο.
Εμείς το επιλέξαμε να μένουμε έξω.
Εμείς επιλέγουμε κάθε φορά να αφήνουμε τη ψυχή μας να συννεφιάζει.
Είναι προσωπική υπόθεση αν θα ζήσουμε με ένα χαμόγελο στα χείλη, ή αν θα κυνηγάμε τα σύννεφα για να λέμε πως όπου κι αν πάμε υπάρχει συννεφιά.
Είναι προσωπική υπόθεση αν κάθε φορά που πέφτουμε θα κλαίμε στα τέσσαρα παρακαλώντας κάποιο να μας σηκώσει ή αν θα βάλουμε τα χέρια μας κάτω στη γη για να μας δώσουν ώθηση να σηκωθούμε!
Και μη κοροϊδεύεις τον εαυτό σου λέγοντας πως τίποτα δεν είναι το ίδιο πλέον.
Όλα είναι τα ίδια. Όλος ο κόσμος είναι ακριβώς έτσι όπως ήταν και χθες.
Αν χθες χαιρόσουν χαζεύοντας το γιασεμί στο μπαλκόνι σου και τώρα συννεφιάζεις. Το μόνο που άλλαξε είσαι εσύ! Εσύ που αποφάσισες να μην το αφήνεις να σου μαγεύει τη ψυχή με τη μυρωδιά του.

Ναι, είμαστε λίγοι γι’ αυτό το κόσμο.
Γιατί δεν του χαριζόμαστε.
Δεν τον χαιρόμαστε.
Είναι αλήθεια! Δεν μπορούμε πάντα να έχουμε αυτό που ονειρευτήκαμε.
Αλλά από το να κλαψουρίζουμε μυξιάρικα σαν τρίχρονα και στο να έχουμε αυτό που θέλουμε, υπάρχει μια τεράστια απόσταση.
Ένα κυνηγητό με τα όνειρα μας.
Και όχι κανείς δεν σου υπόσχεται πως θα τα φτάσεις ποτέ.
Αλλά για σκέψου... Πώς να είναι άραγε να τρέχεις στα σοκάκια της ψυχής σου με ένα λουλούδι στη καρδιά;
Ώρες, ώρες λέω μου χρειάζεται ένα χαστούκι!
Ένας άνθρωπος δικός μου να δώσει ένα χαστούκι και να μου πει!!!
Φεύγει!!!!!
Όχι αυτός ζωντόβολο!! Η ζωή σου φεύγει και συ κάθεσαι και λιβανίζεις να διώξεις τα κακά!!!!
Ζήσε παναθεμάσε!!!
Σταμάτα να κάνεις κύκλους από τον εαυτό σου!!!
Ζήσε!

το τραγουδάκι μας...!

http://www.youtube.com/watch?v=LDAR34lABKU

μου λειπεις.....!

poco xalia mporei na ais8anesai..?

mia mera pou dn 3ereis ti na kaneic pou kati leipei..p dn 3ereis ti einai ayto.i mallon 3ereis apla dn 8es na to paradexteic..

einai aytos..leipei einai kapou makria..k esu ka8esai se enan ipologisti mprosta..gemizontas tis wres sou st fb se kanurgies fwtografies pou molic

oi "filoi cou" anevasan..

like.eidopoihseis..ena chat gemato apo an8rwpouc p emeinan simera mesa gt isws den eixan parea.pou 3odepsan oli touc tin energeia na skeftontai kapoion h kapoia ..

kai twra prospa8oun na 3exastoun

an8rwpoi..pou niw8oun..iparxun telika..

einai gyrw mac

ta fwta cvista..

ton tragudi ton blue sorry seems to be the hardest Word akougetai xamila..

k pliktra p grafun maniwdws skepseic..

to kinito dipla cou siwpilo..xwris na fwtizei..menei akinito k perimenei.perimeni ena mnma

perimeneic esu ena mnm gia na katalaveic an kapoioc kapou makria se skeftetai..

telika isws na r8ei to mnm..kai tote na deis st ka8refth apenanti cou ena xamogelo na sximatizetai

kai tote 3ereic.. :) tou leipeic k esu :)

gia ocouc to niw8oun:)

υποσχεσουυυ!!